سس

سس sauce نوعی ترکیب مایع یا نیمه مایع است که طعم، بافت و ظاهر غذا ها را بهبود می بخشد. امروزه انواع سس به صورت سرد یا گرم، در کنار غذا های سرخ شده، گریل شده و انواع ساندویچ استفاده می شود. سس‌ها می‌توانند شامل انواع مختلفی از مواد تشکیل‌دهنده مانند روغن، سرکه، آب‌لیمو، گوجه‌فرنگی، سبزیجات، ادویه‌جات، گیاهان معطر، و حتی میوه‌ها باشند. از معروف‌ترین انواع سس‌ها می‌توان به سس کچاپ، مایونز، سس خردل، و سس سویا اشاره کرد. سس ها، به عنوان همراهی برای غذاها مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند نقش کلیدی در تجربه طعم و مزه غذا ایفا کنند. از طرفی سس ها در تزئین و مرینیت مواد غذایی کاربرد فراوانی دارند و بر جذابیت وعده های غذایی می افزایند.

تاریخچه سس کچاپ

سس کچاپ که به آن catsup یا catchup نیز می گویند، منشأ دقیقی ندارد. این کلمه احتمالاً از کلمه چینی ke-tsiap گرفته شده است. اولین دستور آماده سازی سس کچاپ در سال 1812 ارائه شد. این دستورالعمل توسط یک باغبان دانشمند به نام جیمز میز ارائه شد. او که گوجه فرنگی را سیب عشق می نامید، دستورالعمل اولیه را برای سس کچاب ارائه کرد. هرچند که رسپی او فاقد سرکه و شکر بود.

 

در اوایل قرن نوزدهم، نسخه‌ای از کچاپ با ترکیبی از گوجه‌فرنگی، شکر، و سرکه در آمریکا شکل گرفت و به تدریج به فرم مدرن آن که امروز می‌شناسیم، تبدیل شد. هنری هاینز کسی بود که این سس خوشمزه را تجاری کرد. در اواخر قرن نوزدهم این چاشنی به سرعت محبوبیت جهانی پیدا کرد. هاینز سس کچاپ را به یکی از ارکان ثابت در اشپزخانه ها تبدیل کرد. طی سالیان سال این سس در میان مردم جایگاه ویژه ای به خود اختصاص داده است و در کنار بسیاری از غذا ها از سیب زمینی گرفته تا برگر، به وفور استفاده می شود.

سس کچاپ، یک ترکیب تند و لذیذ

سس کچاپ

سس کچاپ به انگلیسی ( Ketchup sauce)،  یک چاشنی شیرین و نسبتا تند است که امروزه از محبوب ترین مواد خوراکی در دنیا به شمار می رود. علاقه مندان به این سس خوش طعم و خوش رنگ، در غذاهای مختلف از این چاشنی بهره می گیرند. سس کچاپ طرز تهیه های متفاوتی دارد. مجموعه اصلی مواد تشکیل دهنده آن شامل گوجه فرنگی، شکر، سرکه و نمک است. با توجه به اینکه این سس یک چاشنی بر پایه گوجه فرنگی است، سلامت و نحوه پرورش گوجه فرنگی تاثیر بسزایی در طعم سس  دارد.

 سس کچاپ تندیس با استفاده از بهترین مواد اولیه و تازه ترین گوجه‌فرنگی‌ها تهیه شده است. این سس با طعمی متعادل از شیرینی و تندی، به هر غذایی رنگ و بوی خاصی می‌بخشد. سس کچاپ تندیس نه تنها برای استفاده در کنار سیب‌زمینی سرخ‌کرده و همبرگر مناسب است، بلکه می‌تواند طعم‌دهنده‌ای فوق‌العاده برای انواع غذاهای ایرانی و بین‌المللی باشد.

تاریخچه سس مایونز

سس مایونز ریشه قدیمی دارد. طبق مستندات مورخان آشپزی اروپا، سس مایونز برای اولین بار در سال 1756 توسط یک سرآشپز فرانسوی سرو شد. این سس به عنوان یک چاشنی خاص برای جشن پیروزی تصرف جزیره ماهون واقع در جزیره Minorca، در اسپانیا کشف شد. در آن دوره این سس تنها ترکیبی از خامه و تخم مرغ بود. این سس در میان عاشقان آشپزی به عنوان یکی از بهترین کشفیات تاریخ آشپزی نام برده می شود.

سس مایونز

سس مایونز ( mayonnaise sauce ) یکی از پرمصرف ترین و محبوب ترین سس های جهان است. امروزه در تمام کشور ها،سس مایونز،درکنار سس کچاپ، از پرکاربرد ترین چاشنی ها می باشد. سس مایونز یک سس معروف و پرطرفدار است که از ترکیب زرده تخم‌مرغ، روغن نباتی، آب‌لیمو یا سرکه، خردل و نمک تهیه می‌شود. این سس با بافتی کرمی و طعمی ملایم، در انواع فست فود ها، سالاد ها و غذاها استفاده می شود.

تاریخچه سس فرانسه

سس فرانسوی French sauce ،  یکی از چهار سس مادری بود که آنتونین کارمه در قرن نوزدهم میلادی دستور ساخت آن را در جزوه‌های آشپزی خود نوشت. آنتونین کارمه یکی از اولین سرآشپزهایی بود که به‌شکل نظام‌مند و اصولی دستور ساخت سس‌های مختلف را تدوین کرد. بعدها به هر کدام این چهار سس به نام‌های تومات، بشامل، ولوت و اسپاگنول نام سس فرانسوی اطلاق شد. در قرن بیستم میلادی دستور ساخت این سس با اضافه کردن مواد جدیدی مثل مایونز باز هم تغییر کرد.

سس فرانسوی

سس فرانسوی یکی از چاشنی‌های محبوب در آشپزی است که با ترکیبی از روغن، سرکه، خردل، و گیاهان معطر تهیه می‌شود. این سس، که به نام “فرنچ درسینگ” نیز شناخته می‌شود، طعمی تند و شیرین دارد و اغلب برای  خوردن سالادها و سبزیجات تازه استفاده می‌شود. سس فرانسوی طعمی ترکیبی از شیرینی و تندی دارد. طعم شیرین آن از شکر یا عسل و طعم تند آن از خردل و سرکه ناشی می‌شود. این ترکیب طعمی متعادل و خوشایند ایجاد می‌کند که برای انواع سالادها، سبزیجات تازه، و حتی برخی غذاهای دریایی مناسب است.

سس انار

سس انار از خوشمزه ترین چاشنی هایی است که امروزه مصرف آن به سرعت در حال افزایش است. سس انار یکی از سس‌های خوشمزه و پرطرفدار است که طعمی ترش و شیرین دارد. این سس معمولاً از آب انار، شکر، و گاهی اوقات کمی سرکه و نشاسته ذرت برای افزایش غلظت تهیه می‌شود. سس انار به خاطر طعم بی‌نظیرش به عنوان چاشنی در سالادها، گوشت‌های کبابی، و حتی دسرها استفاده می‌شود. این سس به غذاها رنگ و طعم ویژه‌ای می‌بخشد و به خصوص در غذاهای خاورمیانه‌ای بسیار محبوب است. سس انار خواص زیادی داشته و سرشار از ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها می باشد.

سس انار

 از جمله خواص سس انار، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • پیشگیری از سرطان
  • کاهش التهاب
  • کاهش فشارخون
  • تقویت سیستم ایمنی
  • بهبود سلامت پوست و مو
  • کاهش چربی خون

 

منشأ سس انار را می‌توان به مناطق خاورمیانه و مدیترانه نسبت داد، جایی که انار به عنوان یک میوه مهم و مقدس شناخته می‌شود. از زمان‌های باستان، مردم این مناطق از انار در تهیه غذاها و چاشنی‌های مختلف استفاده می‌کردند. سس انار به ویژه در غذاهای ایرانی، ترکی، و لبنانی محبوب است و به عنوان یک چاشنی برای گوشت‌ها، سالادها و حتی به عنوان ماده اولیه در تهیه غذاهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.